Ringen op tafel.

Niet vanzelfsprekend.

In de bistro;

Ik zat op een avond met mijn lief aan zo’n klein houten tafeltje in een zuinig verlichte bistro, nog niet bewust van het feit dat ik wat te vieren had. Naast ons kwam een ouder stel zitten, zij een mooie dame van onbestemde leeftijd en hij een rijzige man. Ze moesten toch zeker zeventig zijn. de ober schonk hen als vanzelfsprekend een kirr royale in. Ze haalde  beiden een ring van de ringvinger, voor mij overduidelijk hun trouwringen en legde deze op tafel tussen hen in. De vrouw zei; “wel lieverd we moeten het er over hebben!”

wat is hier gaande?

Mijn lief en ik keken elkaar aan en vroegen ons af waar we getuigen van zouden zijn.

De vrouw en de man kregen het voorafje en spraken over wat ze was overkomen in het voorbije jaar. De man vertelde de vrouw dat hij in de herfst onnodig onaardig tegen haar was geweest, de vrouw beaamde het, maar zei  dat ze het wel snapte, want een nieuwe heup is toch ook niet niets. Zo kwamen er nog wat andere kleine ergernisjes over tafel. Ik het gesprek met mijn lief maar amper gaande houden, we waren beide nieuwsgierig naar wat er aan het tafeltje naast ons nog meer zou gebeuren.

met één hand eten gaat best!

. Bij het hoofdgerecht zaten ze tevreden naar elkaar te kijken en hun handen lagen verstrengeld op tafel. Ze aten beide met smaak en spraken over van alles, het jaar bespraken ze en met veel plezier. Bij het toetje sprak de man plechtig; “liefste vrouw van me ik wil nog wel een jaar met jou getrouwd zijn.” De vrouw antwoorde: ‘lieve man van mij ik wil nog wel een jaar met jou getrouwd zijn.”

Beide pakte de ring van de ander van tafel en schoven die elkaar om de vinger. Moest een traantje wegpinken.

Nieuwe liefde?

Ik kon het niet laten en sprak het stel aan en vertelde dat we onbedoeld getuigen waren van hun mooie gesprek zo samen. Ook vroeg ik of ze elkaars nieuwe liefde waren en daarom zo zorgvuldig met elkaar omgaan, want ik vond het wel heel zorgvuldig om zo het voorbije jaar met elkaar te bespreken. De vrouw vertelde dat ze de week erop hun 49 jarig huwelijksfeest met vrienden en familie zouden vieren. De man vertelde ons dat ze dit moment vlak voor het nieuwe huwelijksjaar al 48 keer hadden gehad. Het is van belang om op z’n minst één keer per jaar je verbintenis te bespreken, “elk jaar opnieuw voor mijn relatie met haar kiezen maakt me blij” zei de man. Ik zag een glinstering in zijn ogen en ook de vrouw beaamde dat het jaarlijks bekrachtigen van de relatie erg belangrijk is.

Doen?!

Mijn lief en ik keken elkaar aan en zeiden tegelijk JA! Ja dat gaan wij ook doen.

Wij van Chapeau voor Verandering willen graag ondersteunen in het ontwikkelen van  basis om elkaar weer te verstaan.